Levensverwachting versus inkomen

Gezinnen met lage inkomens leven veel minder gezond dan die met hogere inkomens. Zelfs hun levensverwachting blijkt gemiddeld zes jaar korter te zijn. En hun gezondheid laat in de laatste 15 levensjaren flink na. Van generatie op generatie nemen de kinderen uit de armlastige gezinnen onbedoeld ongezonde gewoontes over. En het zijn de financiële beperkingen die het deze gezinnen onmogelijk maakt om het beter te doen. Want het goedkoopste eten in de supermarkt, is het meest ongezond. En daar gaat het programma Pointer pijnlijk diep op in.

Wie eens in achterstandswijken in de supermarkt rondkijkt, ziet al gauw dat daar de kwaliteit van de aangeboden producten veel ongezonder is, dan in de buurten met hogere inkomens. Kinderen die opgroeien in de buurten met lage inkomens, krijgen daardoor een heel ander menu, dan de kinderen uit de betere wijken. En dat heeft flinke gevolgen. Zo kan de gemiddelde levensverwachting zes jaar verschillen, tussen twee buurten die nog geen kilometer uit elkaar liggen. Wie gaat de kinderen in de achterstandswijken helpen? Wie zorgt dat ook daar gezonde voeding beschikbaar komt?

Het programma Pointer maakt in heldere bewoordingen duidelijk dat we samen de verantwoordelijkheid moeten nemen, om al onze kinderen gezond te laten opgroeien. Er zijn hier en daar lokale initiatieven die ervoor zorgen dat gezond eten ook bereikbaar wordt voor mensen met een klein budget. Maar inmiddels groeit het aantal ongezonde snackbars gewoon verder. Als we bijvoorbeeld het aantal patiënten met diabetes type II willen terugdringen, dan staat gezond eten op de eerste plaats. In Maastricht is SMPM al meerdere jaren bezig om in samenwerking met andere partijen hierin belangrijke stappen te zetten. En iedereen die deze aflevering van Pointer bekijkt, zal begrijpen dat deze stappen zeer urgent zijn.